تائو، مفهومی عمیق و اسرارآمیز است که در فلسفه شرقی و تائوئیسم برجسته است. این مفهوم نه تنها به ما یادآوری میکند که باید با طبیعت و دیگران با احترام و هماهنگی زندگی کنیم، بلکه به ما امکان میدهد تا به طرز عمیقی با خودمان و جهان اطرافمان در صلح باشیم. در این مقاله، به بررسی مفهوم تائو و اهمیت آن در زندگی معنوی و تعامل با طبیعت خواهیم پرداخت.
تائو به چه معناست؟
تائو یا دائو یک کلمه چینی است که معانی مختلفی دارد، اما معمولاً به عنوان “راه” یا “مسیر” ترجمه می شود. تائو یک اصل اسرارآمیز است که سنت های دینی و فلسفی تائوئیسم بر آن استوار است. تعریف تائو دشوار است، زیرا فراتر از درک انسان و غیر قابل توصیف است. در زمینه های دینی و فلسفی، منشأ و اصل هدایت کننده همه رخدادها و چیزهاست.
تائو همچنین به عنوان مسیر یا روشی از رفتار با فضیلت تعریف می شود که اگر دنبال شود، به زندگی هماهنگ می انجامد. علاوه بر این، تائو به عنوان هنر انجام کاری یا مهارتی هماهنگ با ماهیت ضروری آن چیز استفاده میشود، برای مثال، تائو آشپزی، تائو مدیتیشن و حتی تائو یوگا.
تائوئیسم چیست؟
تائوئیسم یا دائوئیسم یک سنت فلسفی و دینی با منشاء چینی است. این سیستم اعتقادی که دائوئیسم نیز نامیده میشود، مبتنی بر زندگی در تائو است.
خاستگاه تائوئیسم چین بوده. برخی میگویند که لائوتسه، که ادعا میشود نویسنده کتاب « تائو ته چینگ » است، تائوئیسم را در قرن ششم قبل از میلاد پایهگذاری کرد، اما تألیف این متن مهم تائوئیستی و حتی وجود لائوتسه مورد بحث بوده است. تائوئیسم معتقد است که انسان ها و حیوانات باید در تعادل با تائو زندگی کنند. تائوئیست ها به جاودانگی معنوی معتقدند، جایی که روح بدن پس از مرگ به جهان می پیوندد.
کتاب تائو ته چینگ
“کتاب تائو ته چینگ” که بیش از دو هزار سال پیش نوشته شده است، یکی از کلاسیک های واقعی ادبیات معنوی است. این کتاب، راهنمای پرورش یک زندگی با صلح، آرامش و شفقت است. از طریق کلمات قصار و تمثیل، خوانندگان را به سمت “تائو” یا “راه” یا ” هماهنگی با نیروی حیات جهان ” هدایت می کند.
تائو ته چینگ دومین کتاب پرترجمه پس از کتاب مقدس است. لائوتسه در حدود 500 سال قبل از میلاد، آموزه های تائو را در هشتاد و یک شعر سروده است.
کتاب تائو ته چینگ، همچنین به عنوان “کتاب راه و قدرت آن” شناخته می شود، یک متن کلاسیک چینی است که از آثار بنیادی فلسفه چینی به شمار می رود.
نماد یین یانگ تائوئیسم
نماد تائو یا تائوئیسم، یین یانگ است. برای 2500 سال، اصل تائوئیستی با نماد یین یانگ، دایره ای آشنا که در سراسر جهان شناخته شده است به تصویر کشیده شده است. استفاده از آن خیلی مرسوم است، روی لباس، دستبند و در لوگوی شرکت ها استفاده می شود. این نماد نشان دهنده اصول تائوئیسم است.
از آنجایی که نظام فلسفی و دینی تائوئیسم بر اساس دیدگاهی کل نگر از واقعیت بنا شده است، نماد یین یانگ آن در درجه اول نمایانگر یگانگی جهانی با رنگهای سیاه و سفید متناوب در یک دایره است. بنابراین دوگانگی همه پدیده ها – اعم از تابستان و زمستان، مرد و زن، یا زندگی و مرگ – جلوه های متضاد یک اصل هستند و نباید به عنوان پدیده های مستقل در نظر گرفته شوند. دوگانگی ها در ظاهر با هم تضاد دارند، اما مکمل یکدیگرند و تعادل این نیروها یگانگی را سبب می شوند. یین و یانگ نشان می دهد که همه چیز در جهان به هم متصل است و هیچ چیز به خودی خود معنی ندارد. در نهایت می توان گفت یین یانگ، نماد تمامیت و عدم محدودیت است.
مقاله پیشنهادی: “یین و یانگ چیست”
انرژی چی در تائو
تائوئیسم می آموزد که همه موجودات زنده باید در یک حالت هماهنگ با جهان و انرژی موجود در آن زندگی کنند. انرژی چی، یا نیروی چی، انرژی موجود در کل جهان هستی است. تائو ته چینگ و دیگر کتابهای تائوئیستی، راهنماییهایی برای رفتار و روشهای معنوی زندگی در هماهنگی با این انرژی ارائه میکنند.
مرکز جهان بینی و عمل تائوئیست چی (انرژی چی) است. کلمه qi یا chi در لغت به معنای “نفس”، “هوا” یا “گاز” است، اما در مجاز ، چی نیروی حیات است، چیزی که اشکال جهان را زنده می کند.
کلید درک انرژی چی ، این باور ساده است که این انرژی در همه چیز جریان دارد و جهان را به حرکت در می آورد.
چی بهتر است در رابطه با یین و یانگ درک شود. اصول تئوری یین و یانگ مبتنی بر تعادل دینامیکی از طریق حرکت انرژی چی است. چی نامرئی است، فقط از طریق تأثیری که بر موجودات زنده و اشکال مادی دارد دیده می شود.
چینی ها هرگز به خود زحمت نمی دهند که دقیقاً این “چی” را تجزیه و تحلیل کنند. این که این ماده باشد یا انرژی یا یک فرآیند تغییر بین این دو، مهم نیست. تنها چیزی که مهم است این است که چی چگونه عمل می کند.
می توانید برای اطلاعات بیشتر مقاله پیشنهادی “انرژی چی” را مطالعه نمایید.
تائوئیسم و فنگ شویی
فنگ شویی ریشه در تائوئیسم دارد. وجه اشتراک فنگ شویی و تائوئیسم مفهوم “انرژی چی” و “یین و یانگ” می باشد. تائو به درک و اتصال آنچه یک فرد در محیط احساس می کند
یک سوال خوب برای کمک به درک تائو در فنگ شویی این است که از خود بپرسید: این فضا چه احساسی به من می دهد؟ یا، من چگونه تحت تأثیر آنچه در این فضا می گذرد، هستم؟
ماهیت تائو در فنگ شویی، نحوه تجربه یک فضا توسط افراد در یک محیط است. انرژی یک فضا تحت تأثیر همه چیزهایی است که یک اتاق را تشکیل می دهد: چیدمان مبلمان، منظره پنجره ها، وسایل هنری، نورپردازی، سبک مبلمان، رنگ ها، الگوها و هر چیزی که حواس ما را درگیر می کند.
تائو ما را تشویق می کند که به جای جدا شدن و زندگی در انزوا، ارتباطات خود را حفظ و تقویت کنیم. دستیابی به تعادل و هماهنگی، اهداف نهایی فنگ شویی هستند. به سادگی با تغییر فضاهای خود، می توانیم بر روند وقایع زندگی خود تأثیر بگذاریم.
قوانین ساده و کاربردی فنگ شویی را در مقاله مرتبط “فنگ شویی خانه” مطالعه نمایید.
فلسفه تائوئیسم
ساده ترین راه برای درک واقعیت، مطالعه عمیق فلسفه تائوئیسم است. اصول صحیح فلسفی به تائوئیست ها می آموزد که واقعیت را به طور دقیق و بدون توهم ارزیابی کنند و نحوه برخورد با افکار و اعمال آشفته را آموزش دهند.
اصطلاح تائو معمولاً به عنوان “راه” یا “مسیر” ترجمه می شود. هدف اصلی در فلسفه تائوئیسم، حفظ سرزندگی با زیست بدون اصطکاک و درگیری است. درست مانند عقابی که بدون بال زدن بر باد سوار است و پرواز می کند.
شخص می تواند از طریق هماهنگی با تائو (راه طبیعت، جامعه و خود) آن را انجام می دهد. عمل هماهنگی با تائو را wu-wei می نامند که در لغت به معنای “عدم عمل” است. این عمل، کنشی را توصیف می کند که اصطکاک موجود در روابط بین فردی، تعارض درونی و ارتباط ما با طبیعت را به حداقل می رساند (هوستون اسمیت، ادیان جهان ، ص 200).
برای اینکه در هماهنگی با تائو زندگی کنیم، باید تصوری از چیستی آن داشته باشیم. این دشوار است، زیرا تائو ته چینگ ادعا می کند که کلمات برای توضیح تائو ناکافی هستند.
مدیتیشن تائوئیسم
بنیانگذار تائوئیسم، لائوتسه، “سکوت” را به عنوان راهی برای پاکسازی افکار فراری که دید فرد را نسبت به واقعیت مسدود می کنند، بیان کرد. او یک رژیم «بهداشت روانی» را تجویز کرد، فرآیندی برای رهایی از افکار گیجشده ناشی از ارزشهای ناکارآمد.
“فرزانه از ذهن خود مانند آینه استفاده می کند، در آرامش می ماند…”
– چوانگ تزو
به گفته چوانگ تزو : «وقتی حواس بیرونی شما را آشفته میکند و نگران و گیج میشوید، باید به ذهن خود استراحت دهید و به دنبال آرامش در درون باشید.» وقتی ذهن شما مسدود شد و از کنترل شما خارج شد، پس باید حواس بیرونی خود را ببندید. بنابراین تائوئیسم از راه حلی عملی حمایت می کند که به وسیله آن فرد یاد می گیرد حواس خود را خاموش کند و مغز را برای استراحت خاموش کند. در اصل، به مغز آموزش می دهد که چگونه فکر نکند.
این نسخه فکر نکردن منجر به علم “چی کونگ ذهنی” یا «مراقبه» شد. درست همانطور که چی کونگ فیزیکی، بدن را برای عملکرد بهتر توسعه می دهد، چی کونگ ذهنی، عملکردهای ذهن را بهبود می بخشد. با آموزش به ذهن که چگونه به دستور فکر نکند، به فرد اجازه میدهد تمرکز بهتری داشته باشد. ذهنی که میداند چگونه در آرامش بماند، میتواند با شدت بیشتری نسبت به یک مغز دائماً خسته متمرکز شود. انفعال ذهنی امکان بهبود عملکرد ذهنی را فراهم می کند. بنابراین، عمل آگاهانه انضباط ذهن، معادل انضباط بدن است.
حکیم تائوئیست، لائو تزو، تعلیم داد که حفظ بهداشت روانی، افکار و انتظارات غیرواقعی و غیر واضح را پاکسازی می کند. لائو تزو اظهار داشت که فرآیند حفظ بهداشت روانی برای هر تائوئیست برای رسیدن به رضایت و ذهنیت ضروری است.
بین ذهن و بدن ارتباط وجود دارد. تمرینکننده باید بداند که ذهن بدن را کنترل میکند، نه برعکس. به همین دلیل ذهن می تواند دوست یا دشمن باشد. با صدور دستورات صحیح به بدن، فرد می تواند به نحو مطلوبی از سختی های زندگی عبور کند. بنابراین، هرگز نمی توان به معنویت دست یافت، مگر اینکه سردرگمی از بین برود
حکمت تائو
در فصل 25 تائو ته چینگ می خوانیم:
چیزی غیرمتمایز (نامحدودی که از اجزای گسسته ساخته نشده) و در عین حال کامل وجود داشت که قبل از آسمان و زمین وجود داشت. بی صدا و بی شکل، به هیچ چیز بستگی ندارد و تغییر نمی کند. این در همه جا عمل می کند و عاری از خطر است. شاید بتوان آن را مادر جهان در نظر گرفت. اسمش را نمی دانم؛ من آن را تائو می نامم.
پس تائو مقدم بر جهان فیزیکی است. مستقل و بدون تغییر، در همه جا عمل می کند.
پس از لائوتسه، مهم ترین تائوئیست فلسفی، چوانگ تزو (399–295 قبل از میلاد)، نویسنده متن چوانگ تزو است . افکار او در مورد تائو شبیه افکار لائوتسه است. به عنوان مثال، چوانگ تزو تعلیم می دهد: “قبل از به وجود آمدن آسمان و زمین، تائو به خودی خود از همه زمان ها وجود داشته است… او آسمان و زمین را ایجاد کرده است”
آیا چوانگ تزو به تائو به عنوان خالق نگاه می کند؟ تائوئیست ها به تائو بیشتر به عنوان یک اصل نگاه می کنند تا یک شخص. در واقع، برخی از محققان از تائو به عنوان “نیروی غیرشخصی هستی که فراتر از تمایز است” صحبت می کنند.
تائو در قلب خود، در ذات خود غیرکلامی است، فراتر از محدودیت های زبان. تائو یک تجربه است تا تعریف. تصویری که برای توصیف این مسیر استفاده می شود، تصویری از پوچی و پری، سیال بودن و تغییر مداوم است. در برخی از سطور در تائوته چینگ ، این سند، تائو را بهعنوان تمامیت جهان و بهعنوان واقعیت واقعی وجود فراتر از «سایههای» ظاهر کاذب توصیف میکند.
تائوئیسم و عرفان
آداب دینی تائوئیست پلی بین دنیای مادی انسان و بهشت می سازد. در جستجوی هماهنگی با نهایت بزرگ، تائوئیستها تلاش میکنند تا راه واقعی خود را درک کنند و به آن دست یابند. در نهایت این راه میتواند آنها را به قدرتهای آسمانی هدایت کند. دعا، مجرای ارتباط با قدرت برتر را باز می کند.
برای تائوئیست کلاسیک، زندگی یک مبارزه مداوم است که هدف آن پاکسازی سردرگمی و رشد روح است. فلسفه تائوئیست اصول زندگی را می آموزد و به تمرین کننده اجازه می دهد تا راهنمایی الهی را بشنود و واقعیت را واضح تر ببیند.
تائوئیسم در چین
تائوئیسم در قرن هشتم میلادی به عنوان دین سلسله تانگ معروف شد. در قرون بعدی در کنار بودیسم و آیین کنفوسیوس (دیگر فلسفی) وجود داشت. با این حال، در طول تسلط کمونیست ها در سال 1949، تائوئیسم، کنفوسیوس و سایر ادیان ممنوع شدند. این امر باعث کاهش عمل تائوئیسم در چین شد. بسیاری از تائوئیست های مدرن در تایوان زندگی می کنند.
کلام آخر
تائو، به عنوان یک مفهوم فلسفی چینی، میتواند به عنوان یک راهنمای قدرتمند برای زندگی معنوی و تعامل با طبیعت مورد استفاده قرار گیرد. این مفهوم به ما یادآوری میکند که با توازن و هماهنگی با دیگران و طبیعت، زندگی کنیم. همچنین، تائو به ما امکان میدهد تا به طرز عمیقی با طبیعت در ارتباط باشیم و از آن الهام بگیریم. درک و تجربه تائو میتواند به ما کمک کند تا به سمت یک زندگی معنویتر و هماهنگتر با طبیعت پیش برویم. بنابراین، تائو میتواند راهی به سوی هماهنگی با طبیعت و خود باشد.